Kende ik je? Kende ik je helemaal? Dit is wat de filmmaakster zich afvraagt na de plotselinge dood van haar vijf jaar jongere zusje Vivian. Ben je als mens wel altijd jezelf? En wanneer ben je authentiek? Vivian was een jonge, mooie en veelbelovende vrouw die volop bezig was de wereld te ontdekken. Ze was zoals zoveel leeftijdgenoten op zoek naar wie ze was en naar wat zij kon bijdragen aan de wereld. In deze poëtische en tegelijkertijd rauwe documentaire kruipt de filmmaakster in het hoofd van haar zus, die op 24-jarige leeftijd onverwacht een einde aan haar leven maakte. De beelden bewegen langs werkelijkheid en fantasie, onderbewustzijn, dromen en gedachten. Een ‘coming of age’-verhaal over de zoektocht naar identiteit. De zusjes leveren elk hun eigen strijd, maar is hun strijd wel zo verschillend? Geleidelijk vervagen de grenzen tussen de zussen, tot het punt dat we ze niet meer van elkaar kunnen onderscheiden. De verbinding tussen beiden is wat uiteindelijk overblijft.

In het hoofd van mijn zusje is een intiem portret van een hechte zussenband en een ode aan kwetsbaarheid.