Volgens huisarts Sabine Vuisters moet iedereen er maar aan wennen dan voltooid leven bestaat. Niet dat haar patiënten er zo over spreken, die zeggen eerder dingen als: “Als ik morgen niet meer wakker wordt, dan is het voor mij oké”. Die woorden zeggen hetzelfde. Mensen zien het als een afronding van hun leven, ze hebben goed geleefd, alles afgehandeld of gedaan wat ze belangrijk vonden. Het leven hoeft van hen geen lijden te worden.

Bij een euthanasiewens kijkt huisarts Sabine Vuister dan naar de aanwezige medische aandoeningen en de impact ervan op het leven. Maar eigenlijk begint die wens voor haar altijd vanuit gevoel van een voltooid leven. En at mag volgens haar best zo worden benoemd. In een persoonlijk video-interview van Anne-marieke Graafmans en Joost van Herwijnen licht ze haar woorden toe.